Praktycznie wszyscy weterynaryjni pacjenci cierpią na pewną chorobę jamy ustnej. Radiologia stomatologiczna szybko staje się standardem wykorzystywanym do określenia prawidłowej diagnozy, która ułatwia to skuteczną opiekę nad pacjentem.
W chorobach przyzębia pierwszym krokiem zawsze powinno być badanie przy pomocy narzędzi dentystycznych. Należy jednak pamiętać, iż może być niewystarczające. Niewielkie zmiany lub szczeliny ukryte pomiędzy wąskimi szparami zębów mogą zostać pominięte. Uważa się za niezbędne wykonywanie zdjęć rentgenowskich kotom i psom ras małych, u których choroby przyzębia mogą prowadzić do osłabienia żuchwy, czy znacznie zwiększa ryzyko jatrogennego złamania.
Zdjęcia rentgenowskie mają decydujące znaczenie przy diagnozowaniu i procesie leczenia resorpcji zębów u kotów. Kliniczne objawy tej choroby nierzadko zauważalne w późnym etapie choroby, gdyż zmiany najczęściej zaczynają się poniżej linii dziąsła. Zaleca się stosowanie profilaktycznych zdjęć rentgenowskich począwszy od 2., 3. roku rycia. Ułatwia to ponadto rozróżnienie stopnia resorpcji i zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Wykazano, iż nawet 10% psów cierpi na choroby miazgi zębowej. Niestety, większość z nich nie wykazują widocznych klinicznych objawów. Zdjęcia rentgenowskie mogą wykryć subtelne zmiany zachodzące wewnątrz kanału potencjalnie zdrowo wyglądającego zęba.
Za niezbędne uznaje się wykonanie radiogramów przed i po wykonywanej ekstrakcji. W niektórych przypadkach przetrwałego zęba mlecznego może dochodzić do niepełnej resorpcji jego korzenia. Wtedy istnieje poważne ryzyko jego niepełnego usunięcia, które może prowadzić do rozwinięcia się zapalenia. Natomiast przy zabiegu na zębie stałym pozwala także na ocenę ewentualnych nieprawidłowych zagięć korzenia, nadliczbowych korzeni i ocenę kości. Poekstrakcyjne zdjęcia dają informację na temat przebiegu zabiegu i ewentualnych powikłaniach.
Istnieją przypadki braku pojedynczych zębów. Należy odróżnić faktyczny brak (wrodzony- powszechny u psów brachycefalicznych lub przedwcześnie stracony u starszych) od złamań zębów w linii dziąseł, co dość często ma miejsce u starszych pacjentów. Poważnym problem są również torbiele, które powstają ze szkliwa zęba, który nie uległ wyrzynaniu. Mogą one prowadzić do utraty struktury kostnej żuchwy, a w konsekwencji do jej osłabienia i złamania w późniejszym etapie, co uwidaczniają radiogramy. U psów ras małych, najczęściej w okolicy pierwszego trzonowca, bardzo często dochodzi do patologicznych złamań żuchwy. Poprawna diagnoza jest możliwa tylko przy pomocy RTG. Uwidacznia się utratą kości wokół zęba, zainfekowaniem go lub najbliższego zęba.
Analiza radiogramów jest dziś bardzo ważnym elementem profilaktyki i leczenia stomatologicznego. Pozwala na wykrycie nawet subtelnych zmian oraz stanowią bardzo dobre źródło informacji na temat rozwoju choroby oraz przebiegu terapii.
Źródło: http://www.todaysveterinarypractice.com/article.asp?articleid=T1111C06#article
Dagmara Majewska
