Tokeranib to inhibitor receptora kinazy tyrozynowej, który jest stosowany w leczeniu nieoperacyjnych, nawracających guzów komórek tucznych stopnia II lub III. Dr Gerald Post jest jednym z autorów badania, w którym sprawdzono działanie tokeranibu w przypadku innej choroby nowotworowej, a mianowicie kostniakomięsaka. Zostało ono opublikowane w Plos ONE.
W prospektywnym, randomizowanym badaniu, zatytułowanym Impact of Toceranib/Piroxicam/Cyclophosphamide Maintenance Therapy on Outcome of Dogs with Appendicular Osteosarcoma following Amputation and Carboplatin Chemotherapy: A Multi-Institutional Study [Wpływ terapii podtrzymującej tokeranibem/piroksykamem/cyklofosfamidem na rezultat leczenia psów z kostniakomięsakiem kończyn po amputacji i chemioterapii karboplatyną: badanie przeprowadzone przez wiele instytutów] zbadano psy po amputacji i chemioterapii (4 dawki karboplatyny), bez przerzutów.
Psy, po ukończonej chemioterapii karboplatyną, zostały losowo dołączone do grup otrzymujących piroksykam/cyklofosfamid z tokeranibem lub bez niego. W trakcie lub bezpośrednio po chemioterapii karboplatyną, u 32 psów (13 z tokeranibem, 19 z grupy kontrolnej) pojawiły się przerzuty, a właściciele 13 psów zrezygnowali z dalszych badań ze względu na inne choroby zwierzęcia lub na własne żądanie. Po terapii karboplatyną u 81 psów (46 z tokeranibem, 35 z grupy kontrolnej) przeprowadzono chemioterapię metronomiczną. U 35 psów (20 z tokeranibem, 15 z grupy kontrolnej) rozwinęły się przerzuty, a 26 psów opuściło badanie ze względu na inne choroby lub decyzję właścicieli.
W sumie 9 psów z grupy badanej (leczonych dodatkowo tokeranibem) i 11 psów z grupy kontrolnej ukończyło badanie bez rozwinięcia się przerzutów po roku od amputacji. Zwierzęta, u których podawano tokeranib, częściej doświadczały epizodów biegunek, neutropenii, a także zmniejszyła się ich masa ciała, jednakże działania toksyczne leku były na tyle niewielkie, że zazwyczaj udawało się je opanować za pomocą leczenia wspomagającego. Mimo to, w porównaniu do grupy kontrolnej (1 pies), w grupie z tokeranibem aż 9 psów usunięto z badania ze względu na poważne skutki uboczne.
Okazuje się, że przeżywalność psów z grupy kontrolnej (piroksykam/cyklofosfamid) wyniosła 35%, a 38% - czyli zaledwie 3% więcej - u grupy badanej, czyli czworonogów otrzymujących piroksykam/cyklofosfamid łącznie z tokeranibem.
Więcej informacji: http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0124889
Źródło zdjęcia: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Canine_osteosarcoma.JPG
Klaudia Majcher
